GEOWEB - budowa wałów przeciwpowodziowych w Sandomierzu

Stabilizacja skarp wałów przecipowodziowych

Zabezpieczenie i umocnienie skarpy - zastosowanie geokraty geokomórkowego systemu ograniczającego GEOWEB w wybranych obiektach budownictwa wodnego i wodno-inżynieryjnego na przykładzie wału przeciwpowodziowego w Sandomierzu. (budowa i wzmacnianie skarp wałów przeciwpowodziowych) Raport z realizacji obiektów, efekty ekonomiczne oraz walory w zakresie środowiskowym.

wzmocnienie skarp i umocnienia przeciwerozyjne kanałów za pomocą geokraty typu GEOWEB

Budowa murów oporowych z wykorzystaniem geosiatki typu GEOWEB

Budowa murów oporowych w systemie GEOWEB

Budowa murów oporowych w systemie GEOWEB

zabezpieczenie skarp za pomocą geokraty

zobacz: >>> lista produktów GEOWEB <<<

zobacz film: zastosowania geokraty systemu GEOWEB

zobacz zdjęcia: zabezpieczenie skarp



Potrzeba likwidacji zagrożenia powodziowego w Sandomierzu została stwierdzona w czasie wystąpienia ekstremalnego stanu wody w Wiśle, w lipcu 1997r. Poziom wody w rzece podniósł się prawie do korony parapetu (murku betonowego), widocznego na zdjęciu wzdłuż drogi krajowej Nr 777, czyli wzdłuż ulicy Krakowskiej. Nastąpiło częściowe zalanie zawala (gęsta zabudowa) oraz zaistniało niebezpieczeństwo dla części historycznej zabytkowego miasta. Starorzecze, widoczne wzdłuż drogi, będące częścią założenia historycznego, z roślinami chronionymi (widoczne grążele pływające), zgodnie z wolą Konserwatorów Przyrody i Zabytków powinno zostać zachowane.

Strefa przeznaczona na budowę nowego, wysokiego przecież wału (pomiędzy łachą wiślaną i drogą ) jak widać na zdjęciu była jednak bardzo wąska (na zdjęciu widoczne także pierwsze, dolne warstwy ściany oporowej z geokraty GEOWEB, realizowanej dla podparcia nasypu od strony głębokiego starorzecza).
Do budowy ściany oporowej zastosowano geokraty GEOWEB GW8 produkcji PRS Mediterranean Ltd, 8203 New IZ-Natanya, Izrael.






Alternatywą dla ściany oporowej wysokości 1,2m (6 warstw geokraty GEOWEB GW8 po 20cm) była ścianka szczelna LARSSEN, wbita do warstwy gruntów nośnych, jednak co najmniej 2 krotnie droższa. Średnia głębokość wbicia ścianki wynosiłaby tu 8-9m, maksymalnie nawet 12m. Wykonana ściana oporowa z GEOWEB-u z powodzeniem zastąpiła ściankę szczelną, zaś dodatkowa podbudowa tłuczniowo – kamienna (patrz zdjęcie) i separacja warstwami geowłóknin, zapewniła elastyczność układu i dobre powiązanie z warstwami gruntu o zmiennej nośności (występowały nawet grunty organiczne akumulacji rzecznej w stanie plastycznym i miękkoplastycznym) oraz z korpusem drogi Nr 777. Rozważano też możliwość budowy wału o pełnych parametrach, z wyparciem gruntów słabych w stronę starorzecza. Wał zajął by jednak wówczas większość starorzecza, a na to nie było zgody Konserwatorów Przyrody i Zabytków.

Ściana z geokraty GEOWEB zapewniła równomierne przenoszenie obciążeń nie tylko w kierunku prostopadłym do wału, lecz również w kierunku podłużnym (długość łączna zabezpieczenia: 600m), co sprawdziło się w praktyce po kilkakrotnym obciążeniu wału wodami wielkimi.

Prace ze ścianą oporową wykonywano przy nieznacznym tylko obniżeniu wody w starorzeczu, gdyż chodziło o pozostawienie warunków do wegetacji dla wodnych roślin chronionych (grążele pływające), które zdecydowano się nie „przenosić” poza strefę robót. Rośliny chronione bez problemu wytrzymały anormalne warunki hydrologiczne i zbliżenie do strefy robót inżynieryjnych (patrz zdjęcie).





Umocnienie skarpy. Generalne rozwiązanie w przekroju poprzecznym pokazane jest na szkicu (wyciąg z projektu budowlanego). Oprócz ściany oporowej pokazanej na poprzednim zdjęciu, zaprojektowano zabezpieczenie skarp: odwodnej i odpowietrznej, także korony nasypu, przez geokratę GEOWEB GW4, z zasypką gruntową i obsiewem trawą. Wał – praktycznie zaporę ziemną – na całej długości zdrenowano od strony drogi, odprowadzając wody do 3 śluz wałowych, które przystosowano do pompowania wody, w przypadku długo utrzymującej się wyżówki w rzece Wiśle.




Montaż ściany oporowej, zbrojonej geosiatką, podobnie jak roboty ziemne samego wału, odbywał się przy szczególnym niedostatku miejsca. Wykonawca zmuszony był używać sprzętu o niewielkich parametrach roboczych i szczególnie dobrze zorganizować budowę pod względem logistycznym. Prace utrudnione były z uwagi na kilkakrotne podniesienie lustra wody w rzece i zalanie strefy robót. Geokomórkowy system ograniczający GEOWEB okazał się jednak odporny na zmienność warunków w budowy, nie stwierdzono żadnych szkód w okresie robót, które można by zakwalifikować do kategorii „szkód powodziowych”. Wzmacnianie wałów przeciwpowodziowych - tutaj także przydatny jest system Geoweb.




Na podłożu, podpartym ścianą oporową, pokazaną na poprzednich fotografiach zbudowano następnie wał ziemny. Projekt zakładał najwyższe z możliwych parametry zagęszczenia nasypu, stosownie do zapór, I kategorii bezpieczeństwa, a mianowicie: wskaźnik zagęszczenia Isw>0,95 dla gruntów spoistych i stopień zagęszczenia IDW>0,70. Powyższe było niezwykle istotne ze względu na nienormatywne gabaryty wału (szerokość korony wynosiła zaledwie 2m, przy nachyleniu skarpy – widocznej na zdjęciu - 1:1).

Wykonawca wypełnił nałożony wysoki reżym technologii robót ziemnych, zapewniając dobre podłoże do kontynuacji robót umocnieniowych w systemie GEOWEB. Warto zauważyć, że całość robót ziemnych zrealizowano bez zatrzymywania ruchu na drodze krajowej Nr 777.

Po obciążeniu podłoża naziomem o pełnej wysokości, wykonany fundament z geokraty GEOWEB, pokazany na poprzednich zdjęciach nie wykazał najmniejszych nawet osiadań, czy przemieszczeń. Na zdjęciu końcowe prace przy formowaniu nasypu (plantowanie powierzchni na czysto).



W trakcie budowy zadbano o zabezpieczenia przed filtracją, także suffozją. Zapora ziemna jest od strony zawala zdrenowana, zaś pod geokratą GEOWEB na skarpach, na całej powierzchni zastosowano włókniny filtracyjne





Montaż geokraty GEOWEB GW4 na skarpie odwodnej w trudnych warunkach budowy. Całość ubezpieczenia ułożona na włókninie produkcji polskiej. U podstawy nasypu, nad „łachą wiślaną”, powstaje „ławeczka”, do wykorzystania później przez wędkarzy. W końcowej fazie robót rośliny chronione pozostały w niezmienionej populacji. Do zabezpieczeń skarp wału zastosowano geokratę GEOWEB GW4 produkcji PRS Mediterranean Ltd, 8203 New IZ-Natanya, Izrael.





Montaż geosiatki GEOWEB na koronie i skarpach wału. Bezpośrednio po montażu wykonano zasypkę gruntową i obsiew mieszankami traw.






Bezpośrednio po montażu geokraty GEOWEB na skarpach dokonano zasypkę komórek gruntem, dostarczanym wprost z jezdni. Warunki lokalizacyjne dla tych robót były podobnie trudne, jak dla każdej innej fazy robót.




Powódź - Sandomierz, 2001-07-28





Koniec lipca 2001r. Doliną Wisły przechodzi katastrofalna fala powodziowa, największa w historii notowań na wodowskazach Państwowego Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Poziom wody w Sandomierzu jest wyższy o 60cm od dotychczasowego absolutnego ekstremum z 1997r. Wodowskaz sandomierski został zalany wodą, tak że należało zainstalować wodowskaz tymczasowy (na zdjęciu znak wodny, opisujący ekstremum 2001r, zaś na skarpie odwodnej wału wyraźna linia oddzielająca powierzchnie porostu traw, pokazująca stan wody, jaki się utrzymywał nieprzerwanie około 10 dni w dolinie środkowej Wisły). W starorzeczu, połączonym z głównym nurtem rzeki podniesiony stan wody.




Wał przeciwpowodziowy przy ulicy Krakowskiej po zakończeniu robót i po przejściu ekstremalnej fali powodziowej z lipca 2001r. U podstawy wału nie jest widoczna udostępniona ławeczka dla wędkarzy. Stan techniczny wału bez jakichkolwiek zastrzeżeń.





Ulica Krakowska w Sandomierzu została ochroniona przez wał, widoczny na zdjęciu w głębi po lewej stronie. W roku 2001, dzięki zastosowaniu nowatorskiej technologii GEOWEB tereny po prawej stronie drogi, w tym zbliżone do historycznej zabudowy nie zostały zalane wodą. W tym samym czasie, prawobrzeżne tereny Sandomierza, nad Wisłą, gdzie nastąpiło przerwanie innego wału, walczyły jeszcze ze skutkami powodzi.

Geosyntetyki są stosowane do stabilizacji skarp, nasypów i wałów ziemnych z kilku powodów. Po pierwsze, są one bardzo wytrzymałe i mogą wytrzymać duże obciążenia. Po drugie, są elastyczne i mogą się dostosowywać do ruchów gruntu. Po trzecie, są trwałe i mogą służyć przez wiele lat.