Geowłóknina pod drogę dojazdową

Geowłóknina pod drogę dojazdową to materiał stosowany w celu zwiększenia wytrzymałości i trwałości drogi oraz zapobiegania uszkodzeniom spowodowanym ruchem pojazdów oraz wpływem czynników zewnętrznych, takich jak woda i mróz. Geowłóknina jest materiałem wykonanym z włókien syntetycznych, takich jak poliester lub polipropylen, które są połączone w sposób losowy lub zorientowany.

Geowłóknina jest stosowana podczas budowy dróg dojazdowych w celu zwiększenie ich wytrzymałości i trwałości. Do wzmacniania podłoża stosuje się najczęsciej geowłókniny polipropylenowe (PP), które mają zdecydowanie większą wytrzymałość mechaniczną niż ich odpowiedniki wykonane z poliestru (PES).

Geowłóknina pod drogę dojazdową pełni kilka funkcji:

• podnosi nośność gruntu, co jest szczególnie ważne w przypadku terenów o słabym podłożu gruntowym.
• zapobiega mieszaniu się warstw gruntu, co poprawia trwałość zaprojektowanej konstrukcji drogowej i przeciwdziała jej niszczeniu.
• zwiększa odporność drogi na wibracje, wstrząsy i obciążenia, co jest szczególnie ważne w przypadku dróg dojazdowych pod duże obciążenia ruchem kołowym.

Wybór odpowiedniej geowłókniny pod drogę dojazdową zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj i stan podłoża, intensywność ruchu i wielkość obciążenia drogi czy warunki klimatyczne.

Typowe parametry wytrzymałościowe dla geowłókniny pod drogi dojazdowe reprezentuje Geowłóknina Typar SF-44 lub Geowłóknina Polyfelt TS 50.

Geowłóknina pod drogę dojazdową charakteryzuje się szeregiem parametrów, które wpływają na jej właściwości i skuteczność wzmocnienia podłoża.

Najważniejsze parametry geowłókniny pod drogę dojazdową:

• Wytrzymałość na rozciąganie - jest to najważniejszy parametr jeśli chodzi o budowę konstrukcji drogowych. Im wyższa wartość, tym większa odporność geowłókniny na uszkodzenia mechaniczne. Geowłóknina o wyższych parametrach wytrzymałościowych będzie w stanie przenieść większe obciążenia mechaniczne przez co będzie zapobiegać koleinowaniu się podłoża i powstawaniu nierówności czy pękaniu warstwy wierchniej drogi.
• Przepuszczalność wody (tzw. wodoprzepuszczalność) - geowłóknina pod drogę dojazdową powinna mieć odpowiednią przepuszczalność, aby umożliwić odprowadzanie wody z powierzchni drogi. Parametr ten jest dobierany przez projektantów tak, żeby zachować odpowiednio duży odpływ wody z podłoża, który zapobiegnie rozmyciu podbudowy czy zaleganiu wody w podbudowie.
• Wytrzymałość na działanie czynników atmosferycznych i wpływ czynników środowiskowych - geowłóknina powinna być odporna na działanie promieniowania UV, niskich i wysokich temperatur oraz innych czynników atmosferycznych. Najistotniejszą z tych cech będzie odporność geowłókniny na działanie związków zawartych w gruncie - im lepsza stabilizacja geowłókniny tym jej parametry są dłużej zachowywane po zamontowaniu jej w warstwie podbudowy.
• Grubość - im grubsza geowłóknina, tym z reguły lepsze są jej właściwości wzmacniające podłoże. Z racji na różne procesy produkcyjne jest to jednak wyznacznik często przeceniany przez wykonawców i/lub projektantów. Obecne procesy produkcyjne pozwalają uzyskać cieńsze geowłókniny o lepszych parametrach wytrzymałościowych niż grubsze geowłókniny produkowane wg starszych metod.
• Gramatura - im większa wartość, tym większa wytrzymałość geowłókniny i lepsza jej zdolność do wzmocnienia podłoża. Kolejny parametr, który mylnie jest uważany za kluczowy przy doborze geowłókniny pod drogi. Częstym błędem jest preferowanie materiału cięższego ale wykonanego z PES niż materiał wykonany z PP o niższej gramaturze. Należy zwrócić tutaj uwagę, że geowłókniny PP są właściwsze do funkcji wzmacniających niż geowłókniny PES, gdyż te drugie mają wyłącznie wysoką gramaturę, za którą nie idzie wytrzymałość mechaniczna.

Instrukcje ITB dotyczące stosowania geowłókniny drenażowej pod drogą dojazdową zalecają, aby geowłóknina była układana na warstwie gruntu. Geowłóknina powinna być układana w taki sposób, aby jej włókna były prostopadłe do kierunku przepływu wody. Geowłóknina powinna być układana w taki sposób, aby jej końce były zakładkane na siebie o co najmniej 20 cm. Geowłóknina powinna być układana w taki sposób, aby nie była naciągnięta.

Stosowanie geowłókniny drenażowej pod drogą dojazdową może zapewnić następujące korzyści:

• Zapobieganie gromadzeniu się wody – geowłóknina drenażowa umożliwia odprowadzenie wody z gruntu, zapobiegając jej gromadzeniu się. Będzie to korzystne dla nawierzchni drogowych, gdyż zapobiega rozmyciu podbudowy, pękaniu nawierzchni i obniżeniu nośności.
• Poprawa przepuszczalności gruntu – geowłóknina drenażowa zwiększa przepuszczalność gruntu, umożliwiając wodzie szybsze odpływanie. To może poprawić drenaż gruntu i zmniejszyć ryzyko erozji.
• Ochrona przed zanieczyszczeniem – geowłóknina drenażowa zapobiega przedostawaniu się zanieczyszczeń do rur drenażowych. To może przedłużyć żywotność systemu drenażowego i zapobiec zanieczyszczeniu wód gruntowych.
• Zwiększenie trwałości nawierzchni – geowłóknina drenażowa może zwiększyć trwałość nawierzchni, zapobiegając jej pękaniu i uszkodzeniom. To może zaoszczędzić pieniądze na naprawach i wymianie nawierzchni.

Geowłóknina drenażowa jest skutecznym materiałem, który może zapewnić wiele korzyści w zastosowaniach drogowych.

Geowłóknina drogowa pod duże obciążenia Drefon S-300 to rodzaj materiału stosowanego w budownictwie drogowym do wzmocnienia podłoża i poprawy nośności nawierzchni dróg oraz innych powierzchni utwardzonych.