Hydrofobizacja kamienia i betonu

Hydrofobizacja to proces impregnacji powierzchni materiałów mineralnych, takich jak kamień i beton, w celu nadania im właściwości odpychających wodę. Dzięki temu zabezpieczamy struktury przed szkodliwym działaniem wilgoci, co przyczynia się do zwiększenia trwałości i estetyki obiektów budowlanych. Właściwie przeprowadzona hydrofobizacja kamienia naturalnego i betonu pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu materiału, nie zmieniając jego barwy ani faktury.

Mechanizm działania hydrofobizacji

Hydrofobizatory to najczęściej preparaty na bazie silanów, siloksanów lub ich kombinacji. Działają one poprzez wnikanie w pory i kapilary materiału mineralnego, gdzie reagują chemicznie z podłożem, tworząc trwałe wiązania. W efekcie powierzchnia staje się hydrofobowa, czyli nieprzepuszczalna dla wody, ale jednocześnie zachowuje paroprzepuszczalność, co umożliwia oddychanie materiału.

Korzyści z zastosowania hydrofobizacji

• Ochrona przed wnikaniem wody: Zmniejszenie nasiąkliwości materiałów mineralnych chroni przed penetracją wody, co zapobiega powstawaniu wilgoci wewnątrz struktury.

• Zapobieganie uszkodzeniom mrozowym: Woda wnikająca w pory materiału i zamarzająca powoduje jego rozsadzanie. Hydrofobizacja redukuje to ryzyko, przedłużając żywotność konstrukcji.

• Redukcja wykwitów solnych: Ograniczenie migracji soli rozpuszczalnych w wodzie, co minimalizuje powstawanie nieestetycznych nalotów na powierzchni.

• Ochrona przed korozją zbrojenia: W przypadku betonu zbrojonego, ograniczenie wnikania wody i agresywnych jonów (np. chlorków) chroni stal zbrojeniową przed korozją.

• Zapobieganie rozwojowi mikroorganizmów: Sucha powierzchnia jest mniej podatna na porastanie przez glony, mchy i porosty.

• Poprawa efektywności energetycznej: Suche mury mają lepsze właściwości izolacyjne, co wpływa korzystnie na bilans cieplny budynku.

Rodzaje hydrofobizatorów

• Silanowe: Głębokopenetrujące preparaty, zapewniające długotrwałą ochronę. Są szczególnie skuteczne na materiałach o małych porach, takich jak beton.

• Siloksanowe: Tworzą hydrofobową warstwę bliżej powierzchni. Dobre do zastosowań na materiałach o większej porowatości, takich jak cegła czy kamień naturalny, np. MAXCLEAR

• Preparaty mieszane (silanowo-siloksanowe): Łączą zalety obu poprzednich typów, zapewniając zarówno głęboką penetrację, jak i powierzchniową ochronę.

• Hydrofobizatory akrylowe lub na bazie emulsji: Stosowane głównie do mniej wymagających aplikacji lub jako dodatki do farb i tynków.

  

Proces aplikacji hydrofobizacji

• Przygotowanie podłoża:

  • Czyszczenie: Usunięcie brudu, kurzu, tłuszczów, mchów i porostów za pomocą mycia ciśnieniowego lub środków chemicznych.

  • Naprawa uszkodzeń: Uzupełnienie ubytków, spoin, pęknięć odpowiednimi zaprawami.

  • Suszenie: Podłoże powinno być suche, aby zapewnić optymalne wnikanie preparatu.

• Aplikacja hydrofobizatora:

  • Metody nanoszenia: Pędzel, wałek, natrysk bezpowietrzny lub niskociśnieniowy.

  • Nakładanie: Obfite nanoszenie preparatu aż do pełnego nasycenia podłoża. Zaleca się aplikację dwóch warstw metodą "mokre na mokre".

  • Warunki pogodowe: Temperatura otoczenia od +5°C do +30°C. Unikać opadów i silnego nasłonecznienia podczas aplikacji.

• Czas schnięcia:

  • Powierzchniowe wyschnięcie: Kilka godzin, w zależności od warunków atmosferycznych.

  • Pełne utwardzenie: Około 24–48 godzin.

Zalecenia i uwagi praktyczne

• Testy przed aplikacją: Wykonanie próby na niewielkiej powierzchni pozwala ocenić efekt i zużycie materiału.

• Kompatybilność: Upewnić się, że preparat jest odpowiedni dla danego typu materiału. Niektóre kamienie naturalne mogą wymagać specjalnego traktowania.

• Powierzchnie malowane: Hydrofobizacja może być stosowana na farby mineralne, ale w przypadku innych powłok należy skonsultować się z producentem.

• Częstotliwość powtórzeń: W zależności od warunków eksploatacji i rodzaju preparatu, hydrofobizację należy powtarzać co kilka lat.

Hydrofobizacja wapienia ma na celu ochronę wapienia przed szkodliwym działaniem wody. Woda może wnikać w strukturę wapienia i powodować jego erozję, pękanie i mróz. Hydrofobizacja tworzy na powierzchni wapienia hydrofobową warstwę, która odpycha wodę i chroni wapień przed tymi uszkodzeniami.

Dodatkowo, hydrofobizacja wapienia powoduje: zwiększa trwałość wapienia - zaimpregnowany wapień jest bardziej odporny na działanie czynników atmosferycznych, takich jak deszcz, śnieg, słońce i mróz; ogranicza zabrudzenia - hydrofobizacja utrudnia wnikanie brudu i kurzu w strukturę wapienia, co ułatwia jego czyszczenie; zachowuje estetykę wapienia - impregnacja wapienia nie zmienia jego wyglądu, a jedynie wzmacnia jego naturalne właściwości.
 

Odnawianie i renowacja granitu to procesy, które pozwalają przywrócić piękno i trwałość tej pięknej skały. Istnieją różne metody, które można zastosować w celu odnowienia i zregenerowania powierzchni granitu. Granit jest powszechnie stosowany, np. w postaci granitowych posadzek w kościołach, płyt chodnikowych, wykładzin architektonicznych czy płyt nagrobkowych.

Impregnat hydrofobowy do betonu to środek, który zabezpiecza beton przed wnikaniem wody i wilgoci. Dzięki temu beton staje się bardziej odporny na uszkodzenia spowodowane mrozem, korozją i zabrudzeniami. Impregnaty hydrofobowe są szczególnie polecane do betonu stosowanego na zewnątrz, np. na elewacjach, chodnikach, tarasach i ogrodzeniach.