Oznaczenie klasy betonu

Oznaczenie klasy betonu odnosi się do kategoryzacji betonu na podstawie jego wytrzymałości charakterystycznej na ściskanie, która jest mierzona w megapaskalach (MPa) lub w innych jednostkach siły i powierzchni. Oznaczenie klasy betonu informuje o minimalnej wytrzymałości charakterystycznej, jaką beton powinien osiągnąć po odpowiednim okresie utwardzania. Klasy betonu określają zwykle minimalne wartości wytrzymałości po 28 dniach utwardzania.

Klasa betonu określa jego wytrzymałość na ściskanie, wyrażoną w MPa, i jest zapisywana w postaci symboli zgodnych z normą PN-EN 206.

System oznaczeń według PN-EN 206

Format „Cxx/yy”:

• C – beton zwykły (z ang. Concrete)

• xx – wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie próbki cylindrycznej Ø 150 × 300 mm [MPa]

• yy – wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie próbki sześciennej 150 × 150 × 150 mm [MPa]

Przykład: • C20/25 oznacza beton, którego wytrzymałość na walcu wynosi min. 20 MPa, a na kostce min. 25 MPa.

Beton lekki

Beton lekki, oznaczany symbolem „LCxx/yy”, ma analogiczny zapis, gdzie litera LC (Light Concrete) wskazuje obniżoną gęstość materiału przy zachowaniu wytrzymałości na ściskanie.

Stare oznaczenie według PN-88/B-06250

Do 2004 roku stosowano system „B”:

• Bn – beton o gwarantowanej wytrzymałości minimalnej n MPa na próbce sześciennej po 28 dniach dojrzewania

• zastąpiony przez dwuczłonowy zapis Cxx/yy w normie europejskiej

W przybliżeniu: • B20 ≈ C16/20 • B25 ≈ C20/25 • B30 ≈ C25/30

Przykładowe klasy betonu
 

Co wskazuje zapis klasy betonu?

• Pierwsza liczba (xx) odnosi się do wytrzymałości na walcu – metoda cylindrowa.

• Druga liczba (yy) – wytrzymałość na kostce sześciennej.

• Beton o wyższej z wartości yy ma zwykle większą nośność w konstrukcjach płytowych.

Potwierdzenie klasy betonu

Potwierdzenie klasy betonu w wykonanej posadzce jest konieczne podczas zgłaszania warsztatowego podnośnika samochodowego do UDT.

Oznaczenie klasy betonu jest istotne przy projektowaniu i konstrukcji budynków i infrastruktury, ponieważ pomaga inżynierom wybrać odpowiedni rodzaj betonu o właściwej wytrzymałości do konkretnego zastosowania, zapewniając trwałość i bezpieczeństwo struktury.

Oznaczenie klasy betonu młotkiem Schmidta, znane także jako twardość betonu młotkiem Schmidta lub oznaczenie twardości betonu, to sposób oceny twardości powierzchni betonu przy użyciu urządzenia zwanego młotkiem Schmidta. Jest to przenośne urządzenie, które służy do pomiaru odbicia energii od powierzchni betonu, co pozwala ocenić jego twardość.

Skala twardości betonu młotkiem Schmidta jest wyrażana w jednostkach "R", gdzie wyższa wartość R oznacza większą twardość betonu. Wartości twardości betonu na skali R mogą być przeliczane na inne wskaźniki twardości, takie jak twardość objętościowa, twardość Shore'a itp.

Oznaczenie klasy betonu na podstawie pomiarów młotkiem Schmidta jest dostępne dzięki wielu normom i wytycznym. Wartości graniczne twardości betonu młotkiem Schmidta są często związane z klasami betonu według normy PN-EN 206-1, gdzie konkretne wartości R są powiązane z klasami betonu o określonej wytrzymałości charakterystycznej na ściskanie.

Warto jednak pamiętać, że oznaczanie klasy betonu za pomocą młotka Schmidta jest jednym z wielu sposobów oceny betonu i jego właściwości. Badania laboratoryjne są dokładniejsze, niż badanie młotkiem Schmidta. Są to badania wytrzymałości na ściskanie próbek betonu, są stosowane w celu bardziej precyzyjnej oceny betonu w zastosowaniach budowlanych.

Do pobrania

• Praktyka budowlana, badanie betonu, SST

Badanie betonu metodą sklerometryczną

Badanie sklerometryczne jest jedną z najczęściej stosowanych metod w diagnostyce konstrukcyjnej betonowych elementów budowlanych. Badanie wytrzymałości betonu metodą sklerometryczną ta umożliwia określenie twardości betonu - czyli na oznaczenie wytrzymałości betonu na ściskanie - na powierzchni, która jest istotna dla oceny jego wytrzymałości i trwałości. W wyniku pomiarów uzyskuje się wartość twardości betonu w jednostkach sklerometrycznych (tzw. jednostki Rileya), która jest miarą odporności betonu na uszkodzenia mechaniczne.

Oznaczenie klasy betonu i wytrzymałości podłoża jest potrzebne m.in. dla potrzeb zgłoszenie podnośnika lub dźwigu do UDT.

Przyrost wytrzymałości betonu podczas dojrzewania jest procesem dynamicznym, który zależy od wielu czynników. Ogólnie rzecz biorąc, wytrzymałość betonu rośnie w czasie, a szczytowa wytrzymałość jest osiągana po pewnym okresie.

Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie wykonujemy metodami niszczącymi oraz metodami nieniszczącymi. Określenie wytrzymałości na ściskanie to podstawowy zakres badanie betonu.

Badanie betonu jest kluczowym elementem procesu budowlanego, pozwalającym na ocenę jego właściwości mechanicznych, fizycznych oraz trwałości. Poprzez różnorodne metody badawcze możemy zapewnić, że beton użyty w konstrukcjach spełnia wymagania normowe i projektowe, co przekłada się na bezpieczeństwo oraz długowieczność obiektów. Metody badania betonu dzielą się na badania świeżej mieszanki betonowej oraz betonu stwardniałego, a także na metody destrukcyjne i niedestrukcyjne.

Potwierdzenie klasy betonu polega na udokumentowaniu i zweryfikowaniu, że beton użyty w konstrukcji ma wytrzymałość odpowiadającą deklarowanej klasie i ma znaczenie podczas procedur odbiorczych w budownictwie i przemyśle, np. podczas zgłoszenia podnośnika warsztatowego lub dźwigu posadowionego na betonowej posadzce do UDT.