Rodzaje geowłókniny

Geowłókniny to geosyntetyki, które znajdują szerokie zastosowanie w inżynierii lądowej, drogownictwie, budownictwie oraz ochronie środowiska. Służą do separacji, filtracji, stabilizacji, wzmacniania gruntu i drenażu. Rodzaje geowłóknin można sklasyfikować według metody produkcji, surowca, co wpływa na ich właściwości mechaniczne, przepuszczalność i zastosowania. Poniżej przedstawiamy główne rodzaje geowłóknin wraz z ich cechami i typowymi zastosowaniami.

Wybrane gewołókniny

• Geowłóknina Drefon S-300 - geowłóknina polipropylenowa filtracyjno ochronna
• Geowłóknina Typar SF-32 - geowłóknina separacyjno wzmacniająca
• Geowłóknina poliestrowa Duraspun 120 - cienka geowłóknina poliestrowa

Zapytaj o specjalne i hurtowe ceny geowłókniny na inwestycje - INFOLINIA 814 608 814

Rodzaje geowłóknin pod względem sposobu ich produkcji

Geowłókniny nietkane

Opis:

• Produkowane są poprzez łączenie krótkich włókien (najczęściej za pomocą metody kartowania, igłowania, termicznego wiązania lub chemicznego klejenia) w jednorodną matę.

• Charakteryzują się dobrą przepuszczalnością powietrza i wody oraz wysoką zdolnością filtracyjną.

• Są elastyczne, ale nie osiągają tak dużej wytrzymałości na rozciąganie jak geowłókniny tkane.

Typowe zastosowania:

• Separacja warstw (np. oddzielanie gruntów spulchnionych od kruszywa).

• Filtracja – zapobieganie przesypywaniu się drobnych cząstek gruntu przy jednoczesnym umożliwieniu przepływu wody.

• Stabilizacja nasypów, zejście gruntu czy ochrona przed erozją.

Geowłókniny tkane

Opis:

• Produkowane przez tradycyjne tkanie włókien (np. polipropylenowych, poliestrowych) w regularną strukturę.

• Charakteryzują się wysoką wytrzymałością na rozciąganie i lepszą stabilnością wymiarową.

• Mniej przepuszczalne niż rozwiązania nietkane, ale oferują lepsze właściwości mechaniczne.

Typowe zastosowania:

• Wzmacnianie podbudowy dróg i lotnisk – działają jako element dodatkowej stabilizacji.

• Systemy przeciwdziałające osuwaniu się skarp lub nasypów.

• Projekty wymagające wysokiej odporności na naprężenia, np. usztywnianie gruntów pod konstrukcje inżynierskie.

Geowłókniny igłowane

Opis:

• Są to nietkane geowłókniny, w których włókna są mechanicznie "przenikane" przez igły, co powoduje powstanie mocnych połączeń między włóknami.

• Taka technologia daje produkt o dobrej przepuszczalności i jednocześnie zwiększa wytrzymałość mechaniczną.

Typowe zastosowania:

• Filtracja i separacja warstw o średnich wymaganiach wytrzymałościowych.

• Zastosowania w systemach drenażowych, gdzie potrzebna jest dobra cyrkulacja wody.

• Stabilizacja powierzchni gruntowych, przy jednoczesnym zachowaniu możliwości przepływu wody.

Geowłókniny termozgrzewane, kalandrowane

Opis:

• W procesie produkcji zastosowano łączenie włókien przy użyciu ciepła (termicznie), co pozwala na uzyskanie mocnych spoin między włóknami.

• Produkty te łączą cechy geowłóknin tkanych (wytrzymałość) oraz nietkanych (przepuszczalność), co daje kompromis między obiema kategoriami.

Typowe zastosowania:

• Elementy systemów ochrony przed erozją, gdzie ważna jest zarówno mechaniczna wytrzymałość, jak i przepuszczalność.

• Projekty wymagające wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne oraz stabilności w długoterminowym użytkowaniu.

Rodzaje geowłóknin pod względem ich stosowania

W zależności od funkcji, jaką mają pełnić, geowłókniny dzielimy przede wszystkim na następujące kategorie:

 

Geowłókniny separacyjne

Funkcja: Utrzymanie odrębności warstw materiałowych stosowanych w konstrukcjach drogowych i budowlanych. Zapobiegają mieszaniu się podłoża z nawierzchnią lub kruszywem, dzięki czemu zapewniają stabilność konstrukcji.

Przykłady:

• geowłóknina separacyjna
• geowłóknina separacyjno - filtracyjna
  
• geowłóknina separacyjno - ochronna

Typowe zastosowania:

• Oddzielenie warstwy podbudowy drogi od warstwy nawierzchniowej takich jak asfalt lub beton.

• Zabezpieczenie gruntów naturalnych przed przesypywaniem się drobnych cząstek w konstrukcjach fundamentowych lub parkingowych.

Geowłókniny filtracyjne

Funkcja: Umożliwienie przepływu wody przy jednoczesnym zatrzymywaniu cząstek stałych. Dzięki dużej przepuszczalności i strukturze drenażowej chronią warstwy drenażowe przed zatykaniem.

Przykłady:

• geowłóknina separacyjno - filtracyjna
  
• geowłóknina filtracyjna

Typowe zastosowania:

• Systemy drenażowe – stosowane pod nawierzchniami dróg, chodników czy tarasów, aby zapobiegać zatrzymaniu lub przesypywaniu się gruntu.

• Erozja i ochrona nasypów – zatrzymują drobne cząstki, jednocześnie umożliwiając odprowadzanie wody.

Geowłókniny drenażowe

Funkcja: Służą jako element kompozytowy w systemach odprowadzania wody, często będąc integralną częścią mat drenażowych. Ułatwiają przepływ wody, minimalizując ryzyko zalania lub zastoju.

Przykłady:

• geowłóknina drenażowa
• geowłóknina drenażowa - filtracyjna

Typowe zastosowania:

• Budowa nawierzchni drogowych i parkingów – zapewniają efektywne odprowadzanie wody deszczowej z konstrukcji.

• Remediation terenów i budowa zbiorników retencyjnych – zapobiegają ewakuacji wody w miejscach o dużej wilgotności gruntowej.

 

Geowłókniny wzmacniające

Funkcja: Zwiększają nośność oraz stabilność konstrukcji gruntowych poprzez redukcję naprężeń i zapobieganie osuwaniu czy erozji. Działają jako "mikrozbrojenie", wzmacniając strukturę gruntu lub konstrukcji.

Typowe zastosowania:

• Stabilizacja gruntu – stosowane przy budowie nasypów, fundamentów oraz wzmacnianiu skarp, gdzie konieczne jest poprawienie wytrzymałości mechanicznej podłoża.

• Wzmocnienie dróg i lotnisk – poprawiają równomierność rozłożenia obciążeń w warstwach drogowych, co minimalizuje powstawanie deformacji i kolein.

Geowłókniny ochronne

Funkcja: Chronią inne materiały geosyntetyczne (np. geomembrany) przed uszkodzeniami mechanicznymi, przebiciami lub degradacją pod wpływem warunków atmosferycznych (np. promieniowaniem UV).

Przykłady:

• geowłóknina ochronna
• geowłóknina separacyjno - filtracyjna
  
• geowłóknina separacyjno - ochronna

Typowe zastosowania:

• Osłona geomembran w składowiskach odpadów – zapobiegają przebiciom i przedłużają żywotność systemu hydroizolacyjnego.

• Element zabezpieczający w systemach izolowanych lub filtrowanych – wykorzystywane w celu utrzymania integralności konstrukcji w trudnych warunkach eksploatacyjnych.

Zestawienie funkcji i zastosowań geowłóknin
 

Każdy rodzaj geowłókniny wybiera się w zależności od specyfiki projektu – od wymagań filtracyjnych, przez potrzebę separacji, aż po wymagania wytrzymałościowe oraz wpływ środowiska. Dobrze dobrana geowłóknina pozwala na osiągnięcie trwałego i ekonomicznego efektu, poprawiając funkcjonalność oraz stabilność konstrukcji.

Rodzaje geowłóknin pod względem surowca - materiału z któego są wykonane

Poniżej przedstawiamy podział według surowca produkcji.

Geowłókniny syntetyczne

Geowłókniny polipropylenowe (PP)

• Przykłady:

  • Geowłóknina polipropylenowa, np. Geowłóknina Drefon S-200

• Charakterystyka:

  • Najczęściej stosowany surowiec do produkcji geowłóknin.

  • Odporne na działanie czynników chemicznych, korozję oraz promieniowanie UV.

  • Niska gęstość i wysoka wytrzymałość na rozciąganie.

  • Zwykle hydrofobowe, co wpływa na ich właściwości filtracyjne i separacyjne.

• Zastosowanie:

  • Separacja warstw drogowych (podbudowy oddzielające grunt od nawierzchni).

  • Filtracja – zapobieganie przesypywaniu się drobnych cząstek gruntu przy zachowaniu przepływu wody.

  • Stabilizacja nasypów i ochrona przed erozją.

    

Geowłókniny poliestrowe (PET)

• Przykłady:

  • Geowłóknina poliestrowa, np. Geowłóknina TIMGEO NW PES

• Charakterystyka:

  • Cechują się wyższą odpornością na rozciąganie oraz lepszą stabilnością wymiarową przy zmiennych temperaturach.

  • Odporne na działanie promieni UV, a ich mechaniczne właściwości są nieco lepsze w porównaniu z geowłókninami polipropylenowymi.

  • Mogą mieć wyższą gęstość, co wpływa na bardziej „ciężki” charakter materiału.

• Zastosowanie:

  • Wzmacnianie podbudów drogowych i lotnisk, gdzie wymagana jest wysoka stabilność mechaniczna.

  • Zastosowania w systemach filtracyjnych, gdzie trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne są kluczowe.

Geowłókniny poliamidowe (Nylon)

• Charakterystyka:

  • Odznaczają się bardzo wysoką wytrzymałością na rozciąganie i odpornością na ścieranie.

  • Są jednak bardziej higroskopijne (przyjmujące wodę), co może wpływać na ich właściwości mechaniczne przy długotrwałym kontakcie z wilgocią.

  • Zwykle stosowane w specjalistycznych zastosowaniach.

• Zastosowanie:

  • Tam, gdzie kluczowa jest odporność na zużycie i obciążenia dynamiczne, np. w strefach o intensywnym ruchu.

  • Projekty wymagające bardzo wysokiej wytrzymałości mechanicznej przy specyficznych wymaganiach środowiskowych.

 

Geowłókniny naturalne

• Charakterystyka:

  • Przykład: Biowłóknina

  • Wykonane z surowców pochodzenia roślinnego, takich jak juta, sisal, kokos (coir) czy inne włókna naturalne.

  • Są biodegradowalne i ekologiczne, ale mają niższą odporność na działanie czynników atmosferycznych w porównaniu do materiałów syntetycznych.

  • Stosowane głównie w aplikacjach tymczasowych, gdzie czas funkcjonowania geowłókniny jest ograniczony.

• Zastosowanie:

  • Erozja – tymczasowe zabezpieczenie stoków i nasypów.

  • Stabilizacja gruntów w projektach krótkoterminowych, gdzie biodegradowalność jest atutem (np. regeneracja terenów zdegradowanych).

Geowłókniny z materiałów pochodzących z recyklingu

• Charakterystyka:

  • Produkowane są z przetworzonych odpadów plastikowych, najczęściej recyklingowanego polipropylenu lub poliestru.

  • Mają właściwości zbliżone do geowłóknin produkowanych z pierwotnych surowców syntetycznych.

  • Promują zrównoważony rozwój poprzez zmniejszenie ilości odpadów i wykorzystanie materiałów wtórnych.

• Zastosowanie:

  • Szerokie zastosowanie w systemach separacyjnych, filtracyjnych, drenażowych oraz wzmacniających, podobnie jak tradycyjne geowłókniny syntetyczne.

  • Coraz częściej wykorzystywane w projektach inżynieryjnych, gdzie wymagane są materiały o wysokiej odporności i trwałości, ale z naciskiem na aspekty środowiskowe.

Wybór konkretnej geowłókniny zależy od charakterystyki projektu – na przykład wymagań dotyczących przepuszczalności, filtracji, stabilności mechanicznej, czy też aspektów ekologicznych. Dlatego właściwy dobór surowca produkcji jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnych wyników w danym zastosowaniu.

Rodzaje geowłóknin pod miejsca stosowania

Geowłókniny znajdują szerokie zastosowanie w inżynierii lądowej, drogownictwie, kolejnictwie oraz w ochronie skarp i nasypów. W zależności od miejsca i funkcji, jaką mają pełnić w danym systemie, geowłókniny przyjmują różne formy i specyfikacje – co przekłada się na ich odpowiedni dobór w projektach. Poniżej przedstawiamy główne rodzaje geowłóknin według miejsca stosowania, omawiając cechy, zastosowania i przykłady praktyczne.

 

Geowłókniny drogowe

Przykład: Geowłóknina drogowa, np. Geowłóknina TIMGEO NW PP, Geowłóknina Polyfelt TS 60

Funkcje i cechy:

• Separacyjne i filtracyjne: Geowłókniny drogowe są podstawowym elementem systemów oddzielających warstwy: zapobiegają mieszaniu się podbudowy z nawierzchnią oraz utrzymują właściwą filtrację wody – co zabezpiecza konstrukcję przed zanieczyszczeniem kruszywem i przesypywaniem się drobnych cząstek gruntu.

• Wzmacniające: Wzmacniają podbudowę drogową dzięki wysokiej wytrzymałości na rozciąganie. Dzięki temu obciążenia ruchu drogowego są równomiernie rozkładane na większą powierzchnię, co zmniejsza ryzyko odkształceń i kolein.

Typowe zastosowania:

• Warstwy separacyjne umieszczane między naturalnym gruntem a warstwą kruszywa lub nawierzchnią asfaltową.

• Systemy filtracyjne pod drogami, chodnikami lub parkingami, gdzie zachowanie właściwości drenażowych jest kluczowe.

• Stabilizacja nasypów i podbudów – szczególnie na drogach regionalnych i autostradach, gdzie intensywny ruch wymaga zachowania wysokiej integralności warstwy konstrukcyjnej.

Geowłókniny kolejowe

Przykład: Geowłóknina kolejowa, np. Geofort TC/PP 400

Funkcje i cechy:

• Stabilizacja podłoża torowiska: Geowłókniny w kolejnictwie mają za zadanie wzmocnić podbudowę, na której opierają się sztywne podłoża torowe. Utrzymują one oddzielenie między warstwami, zapobiegając mieszaniu się kruszywa z gruntem, co pomaga w utrzymaniu właściwej nośności pod torami.

• Redukcja przesypywania i osiadania: Dzięki wysokiej wytrzymałości, geowłókniny kolejowe pozwalają kontrolować osiadanie pod torami, co jest szczególnie istotne w przypadku dynamicznych obciążeń – wynikających z przejazdów pociągów oraz wibracji generowanych przez ruch pojazdów szynowych.

Typowe zastosowania:

• Warstwa separacyjna pod balast kolejowy – zapobiega mieszaniu się podłoża z kruszywem, utrzymując właściwości drenażowe i nośne.

• Wzmocnienie sztywności torowiska na obszarach o trudnych warunkach gruntowych, gdzie osiadanie lub przesypywanie może zagrażać bezpieczeństwu ruchu kolejowego.

• Stabilizacja nasypów torowych, szczególnie tam, gdzie przepływ wody może wpłynąć na właściwości stabilizujące podłoża kolejowe.

Geowłókniny na skarpy

Przykład: Geowłóknina na skarpy, np. Geowłóknina Drefon S-250

Funkcje i cechy:

• Ochrona przed erozją: Geowłókniny stosowane na skarpach mają na celu zmniejszenie erozji powierzchni spowodowanej przez opady deszczu lub silny wiatr. Dzięki swojej strukturze, zatrzymują cząsteczki gruntu, jednocześnie umożliwiając przepływ nadmiaru wody, co zapobiega intensywnemu spłukiwaniu warstwy górnej.

• Wzmacnianie gruntów: Działając jako element wzmacniający, geowłókniny rozkładają naprężenia powstające na skarpach, co pomaga w stabilizacji stoków i zmniejsza ryzyko osuwania się mas ziemnych.

• Integracja z roślinnością: Często stosuje się je w systemach rekultywacyjnych, gdzie integruje się ochronę mechaniczną z założeniem roślinności, która dodatkowo utrwala grunt.

Typowe zastosowania:

• Stabilizacja skarp przy nasypach drogowych, parkingach, obszarach przemysłowych i terenach rekultywacyjnych.

• Systemy zabezpieczające przed erozją na terenach o intensywnych opadach, gdzie konieczne jest zapobieganie spływowi oraz wykorzystywanie w projektach retencyjnych.

• Zabezpieczenie terenów budowlanych lub drogowych, gdzie występuje ryzyko osuwania się gruntów.

Dobór geowłókniny do konkretnego rozwiązania technicznego w budownictwie lub drogownictwie zależy od kilku kluczowych czynników, takich jak rodzaj projektu, wymagania techniczne oraz warunki gruntowe oraz pozwala uzyskać oczekiwane efekty: 

• stabilizację gruntu
• wzmocnienie podłoża
• wykonanie podbudowy pod nawierzchnie parkingów, placów, dróg itd
• odpowiednie i trwałe odseparowanie warstw
• filtracja wody w gruncie (drenaże)

Geowłóknina drogowa w dobrej cenie z dostawą na budowę. Geosyntetyk wykonany z polipropylenu lub poliestru, materiał syntetyczny, używany w budownictwie drogowym w celu wzmocnienia i stabilizacji gruntu. Szerokości rolek od 1 do 6 m, gramatury od 100 do 600 g/m2.