Tynk renowacyjny jako ochrona przed wilgocią w murze

Tynk renowacyjny to uszczelnienie stykających się z gruntem elementów budowlanych. Dla zapewnienia ochrony oraz naprawy szkód wywołanych przez zawilgocenie ścian i przesiąkanie wody stosuje się systemy tynków renowacyjnych oraz działania osłonowe w zakresie uszczelniania budowli. Po ustaleniu przyczyn występowania przecieków lub wilgoci należy wykonać odpowiednie uszczelnienie.  Jeśli jest taka możliwość, ściany należy uszczelnić od zewnątrz. Jeżeli jednak takie uszczelnienie z przyczyn technicznych nie jest możliwe to wykonuje się izolację wewnętrzną. Jednak w tym wypadku konieczne może okazać się wykonanie izolacji poziomej (przepony poziomej), aby zapobiec podciąganiu kapilarnemu wilgoci. Dodatkowo dla murów obciążonych wilgocią należy wykonywać tynki renowacyjne o dużej porowatości, które gromadzą w sobie szkodliwe związki z powierzchni muru i sprzyjają jego wysychaniu.

W artykule przedstawiono krok po kroku sposób postępowania przy wykonywaniu tynku renowacyjnego w oparciu o produkty producenta BASF.

1. Usunięcie starej powłoki tynkarskiej Strefa oczyszczona powinna sięgać minimum 80 cm powyżej strefy zawilgocenia.	PCI Saniment Super - produkt do wykonywania tynków renowacyjnych
2. Przygotowanie podłoża przez naniesienie obrzutki Obrzutka poprawia przyczepność muru. Nakładana jest cienką warstwą na całą powierzchnię dzięki czemu kolejna powłoka może lepiej związać z podłożem. Do wykonania obrzutki należy użyć PCI Saniment HA.
3. Wyrównanie powierzchni tynkiem odcinającym Tynk odcinający cechuje się w porównaniu do innych tynków właściwościami h hydrofobowymi, dzięki czemu nadaje się szczególnie dobrze do zastosowania na powierzchniach murów obciążonych wilgocią. Jako tynk odcinający należy zastosować PCI Saniment DP.
4. Wykonanie izolacji Następnie wykonana zostaje izolacja zabezpieczająca przed wilgocią wnikającą. W przypadku uszczelnienia wykonywanego od wewnątrz pomieszczeń zaleca się zastosowanie mineralnego szlamu uszczelniającego PCI Saniment DS. Jeśli izolacja wykonywana jest od zewnątrz zaleca się zwłaszcza zastosowanie grubowarstwowych powłok bitumicznych ze względu na ich właściwości w zakresie mostkowania rys.
5. Przygotowanie podłoża do naniesienia tynku renowacyjnego - obrzutka W ramach renowacyjnego systemu tynkarskiego obrzutka PCI Saniment HA nanoszona jest sieciowo przy stopniu pokrycia wynoszącym ok. 50 %. Większe nierówności podłoża należy uprzednio wyrównać za pomocą tynku renowacyjnego. W przypadku tynku renowacyjnego PCI Saniment  Super naniesienie obrzutki jest wymagane tylko w na gładkich, mało chłonnych podłożach.
6. Tynk renowacyjny Na koniec nanoszony jest tynk renowacyjny. W przypadku wilgotnych murów zawierających sól tynk renowacyjny PCI Saniment Super można nanosić jednowarstwowo. Mury narażone na wysokie obciążenie solą i/lub wilgocią wymagają użycia renowacyjnej powłoki tynkarskie j w dwóch warstwach. W przypadku uszczelnienia wewnętrznego w piwnicach, tynk renowacyjny służy do przejściowego gromadzenia kondensatu.
7. Wygładzanie powierzchni ścian Dzięki użyciu cienkowarstwowego tynku możliwe jest indywidualne modelowanie powierzchni ścian. Do zastosowania na tynkarskich renowacyjnych nadają się otwarte dyfuzyjnie powłoki malarskie, wykonane np. przy użyciu dyspersyjnych farb silikatowych lub farb na bazie żywicy silikonowej na powierzchniach zewnętrznych oraz farb wapiennych lub farb na bazie wapna białego na powierzchniach wewnętrznych.

Wskazówki praktyczne
•    Ponieważ tynki renowacyjne oferowane są zawsze w ramach pewnego systemu – zestawu (wyprawa natryskowa, tynk podkładowy, tynk renowacyjny) zaleca się stosowanie wyrobów jednego wytwórcy.
•    Szczególne znaczenie ma staranne przygotowanie ściany pod tynk. Wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia: pozostałości starego tynku, zapraw, powłok malarskich na odnawianym murze należy dokładnie usunąć. Spoiny poziome i pionowe należy usunąć na głębokość co najmniej 2 cm. Następnie cały mur należy dokładnie oczyścić mechanicznie.
•    Wyprawa natryskowa nie pełni funkcji kryjących, powinna być nanoszona w postaci siatki.
•    Tynk renowacyjny nie powinien przekraczać grubości 2 cm. Przy większych wymaganych grubościach należy nakładać go dwoma warstwami.
•    Przy dwukrotnym nanoszeniu tynku warstwę dolną należy nakładać zawsze poziomo (np. za pomocą łopatki grzebieniowej).
•    Należy bezwzględnie przestrzegać odstępów czasowych pomiędzy nakładaniem warstw. Przed nałożeniem następnej warstwy powinien upłynąć co najmniej jeden dzień na każdy mm grubości tynku.
•    Tynki renowacyjne należy nakładać z zachowaniem możliwie najbardziej równomiernej grubości warstwy; wyrównywanie większych nierówności podkładu zaleca się potraktować jako oddzielny zabieg.
•    Tynki renowacyjne, tak jak i tynki zwykłe należy chronić za pomocą stosownych środków zaradczych przed nadmiernym wysychaniem: przy pogodzie suchej, silnym wietrze i nadmiernym nasłonecznieniu.
•    Przy wyborze warstwy kryjącej, nakładanej na tynk renowacyjny (warstwa wierzchnia, tynk nakrapiany, powłoka malarska) należy dostosować przepuszczalność pary i przewodność kapilarną powłoki do tychże cech tynku. Nie może to negatywnie wpływać na właściwości całej konstrukcji.