Umocnienie skarp geokratą komórkową

Umocnienie skarp geosiatką komórkową polega na zastosowaniu specjalnej geosiatki, zwanej geosiatką komórkową, która jest w stanie skutecznie wzmocnić i utrzymać skarpę w stabilnej pozycji. Geosiatka komórkowa składa się z wielu komórek, które są połączone ze sobą i wypełnione tłuczniem lub innym materiałem zasypowym. W przypadku występowania wymogu zadarniania, wierzchnia warstwa może być obsypana humusem.

Geokrata komórkowa na skarpach

• Skuteczna stabilizacja gruntu: Geokrata tworzy przestrzenną sieć komórek, które wypełnione materiałem (np. ziemią, kruszywem) zatrzymują osuwający się grunt. Dzięki temu skarpa staje się bardziej odporna na działanie czynników zewnętrznych, takich jak woda opadowa czy wiatr.

• Elastyczność zastosowań: Można ją stosować na różnorodnych terenach – od dróg i autostrad, przez nasypy kolejowe, po brzegi rzek i zbiorników wodnych. Sprawdza się zarówno w projektach infrastrukturalnych, jak i w kształtowaniu krajobrazu.

• Ochrona środowiska: Geokrata umożliwia integrację z naturalnym ekosystemem. Używając warstwy ziemi roślinnej jako wypełnienia, stwarzamy warunki do wzrostu roślinności, co dodatkowo wzmacnia skarpę i poprawia jej walory estetyczne.

Instalacja geokraty na skarpie

1. Przygotowanie terenu: Oczyść skarpę z kamieni, korzeni i innych przeszkód. Wyrównaj powierzchnię, aby geokrata mogła równomiernie przylegać do podłoża.

2. Montaż geokraty:

   • Rozłożenie: Rozciągnij geokratę na przygotowanej powierzchni, tworząc siatkę komórek o pożądanym rozmiarze.

   • Mocowanie: Przymocuj geokratę do podłoża za pomocą kotew lub szpilek, zwracając uwagę na odpowiednie napięcie materiału - SZPILKA - KOTWA DO GEOKRATY

3. Wypełnienie komórek: Wypełnij komórki wybranym materiałem:

   • Ziemia roślinna: Idealna, jeśli planujesz zazielenienie skarpy.

   • Kruszywo: Daje dodatkową stabilność w miejscach narażonych na intensywne opady lub przepływ wody.

   • Beton: Stosowany w miejscach o szczególnym znaczeniu konstrukcyjnym.

4. Wykończenie: Po wypełnieniu skarpy warto zasadzić rośliny lub zasiać trawę, co wzmocni stabilizację i poprawi estetykę miejsca.

Zalety stosowania geokrat komórkowych

• Redukcja erozji: Struktura geokraty zapobiega spływowi powierzchniowemu wody, minimalizując ryzyko erozji skarpy.

• Trwałość i wytrzymałość: Wykonana z materiałów odpornych na promieniowanie UV, chemikalia i czynniki biologiczne, geokrata zapewnia długotrwałą ochronę.

• Ekonomiczność: Mniejsza ilość wymaganych prac ziemnych i materiałów w porównaniu z tradycyjnymi metodami wzmacniania skarp.

Praktyczne zastosowania geokrat komórkowych

• Infrastruktura drogowa: Wzmocnienie nasypów i skarp przy drogach i autostradach, zapobieganie osuwaniu się ziemi na jezdnię.

• Ochrona brzegów wodnych: Stabilizacja brzegów rzek, jezior i kanałów przed erozją wodną.

• Budowa wałów przeciwpowodziowych: Zwiększenie wytrzymałości konstrukcji chroniących tereny zalewowe.

• Rekultywacja terenów zdegradowanych: Przywracanie stabilności na obszarach po działalności górniczej czy budowlanej.

Przykładowe wytyczne SST

Do umocnienia skarp nasypu w miejscach wskazanych w dokumentacji technicznej stosuje się geosiatkę komórkową o wysokości 10 cm, zbudowaną z taśm teksturowanych i perforowanych.

Drogowa geokrata komórkowa powinna być zbudowana z zespołu elastycznych taśm polimerowych (z polietylenu dużej gęstości HDPE) o cechach fizycznych, mechanicznych i geometrycznych określonych w aprobacie technicznej.

Taśmy geokraty powinny być połączone seriami ultradźwiękowych zgrzein punktowych, a ich płaszczyzny powinny być obustronnie teksturowane przez wytłoczenie.
Geosiatka jest dostarczana w odcinkach (sekcjach) składających się np. z sześćdziesięciu taśm. Przygotowana do transportu i magazynowania sekcja stanowi zespół wzajemnie przylegających do siebie taśm. W pozycji rozłożonej (na budowie) sekcja przyjmuje postać faliście wygiętych taśm przypominających przestrzenną strukturę plastra miodu.

Do łączenia sąsiednich sekcji ze sobą należy stosować opaski samozaciskowe poliamidowe. Geosiatkę należy przechowywać w opakowaniach fabrycznych, w pomieszczeniach czystych, suchych, zaciemnionych i wentylowanych, chroniąc je przed zawilgoceniem, chemikaliami, tłuszczami, paliwami i możliwością uszkodzenia. Przechowywanie geosiatki w warunkach bezpośredniego działania światła nie powinno trwać dłużej niż dwa miesiące.

Do mocowania geowłókniny i geosiatki komórkowej stosuje się kotwy ze stali zbrojeniowej gładkiej lub żebrowanej. Kotwy powinny być wykonane się z prętów średnicy od 6 do 12 mm, długości min. 500 mm.

Linki polimerowe służą do dodatkowego przymocowania geosiatki komórkowej do podłoża i nadania większej stabilności przy działających siłach grawitacyjnych i hydrodynamicznych, zwłaszcza na skarpach i ciekach wodnych.

Stosowanie linek jest też korzystne, gdy naturalne twarde (np. skalne) podłoże uniemożliwia częste przymocowanie do niego geosiatek, np. za pomocą wbijanych kotew.

Linki wprowadza się do geosiatki przy użyciu fabrycznie wykonanych otworów, prowadząc je w linii prostej przez sekcję lub kilka sekcji geosiatek. Linki przymocowuje się do podłoża zwykle za pomocą wbijanych stalowych kotew, ograniczając ich liczbę w przypadku podłoża twardego.

Standardowe linki są wykonane z wysokowytrzymałej poliestrowej, dzianej przędzy wielowłókienkowej, dostępne z różnymi wytrzymałościami na rozciąganie. Można również uzyskać linki poliestrowe z powłoką polietylenową, które korzystne są przy specjalnych rozwiązaniach wymagających bardzo mocnego przymocowania
geosiatek.

Geokrata parkingowa to geosyntetyk przestrzenny wykorzystywany do wzmocnienia podbudowy drogowej na parkingach i placach manewrowych. Ich głównym zadaniem jest zwiększenie nośności i stabilności terenu, co umożliwia bezpieczne poruszanie się pojazdów oraz zapobiega uszkodzeniom nawierzchni.