Umocnienie skarp - zabezpieczenie antyerozyjne, humusowanie i obsianie nasionami traw
Słownik pojęć w zakresie umocnienia skarp
- Darniowanie - pokrycie darniną powierzchni korpusu drogowego w taki sposób, aby darnina w sposób trwały związała się z podłożem systemem korzeniowym. Darniowanie kożuchowe wykonuje się na płask, pasami poziomymi, układanymi w rzędach równoległych z przewiązaniem szczelin pomiędzy poszczególnymi płatami.
- Ziemia urodzajna (humus) - ziemia roślinna zawierająca co najmniej 2% części organicznych.
- Humusowanie - zespół czynności przygotowujących powierzchnię gruntu do obudowy roślinnej, obejmujący dogęszczenie gruntu, rowkowanie, naniesienie ziemi urodzajnej z jej grabieniem (bronowaniem) i dogęszczeniem.
- Moletowanie - proces umożliwiający dogęszczenie ziemi urodzajnej i wytworzenie bruzd, przeprowadzany np. za pomocą walca o odpowiednio ukształtowanej powierzchni.
- Hydroobsiew - proces obejmujący nanoszenie hydromechaniczne mieszanek siewnych, środków użyźniających i emulsji przeciwerozyjnych w celu umocnienia biologicznego powierzchni gruntu.
- Geosiatka antyerozyjna - geosiatka antyerozyjna przeznaczona do zazieleniania powinna być wykonana z poliestru i musi posiadać ochronną powłoką polimerową. Materiał, z
Materiały stosowane do umocnienia skarp
- humus - ziemia urodzajna
- geosiatka antyerozyjna,
- szpilki, paliki, kotwy,
- sznurek polipropylenowy,
- nasiona traw oraz roślin motylkowatych,
- biowłóknina,
- geosiatka z biowłókniną z nasionami traw,
- woda
Humusowanie z obsianiem gruntu nasionami traw
Proces umocnienia powierzchni skarp i rowów poprzez obsianie nasionami traw polega na:
- wytworzeniu na skarpie warstwy ziemi urodzajnej przez humusowanie podłoża warstwą o grubości zgodnej z rysunkami z wyrównaniem, zagrabieniem i lekki zagęszczenie humusu sprzętem ogrodniczym.
- Humusowanie powinno być wykonywane od górnej krawędzi skarpy do jej dolnej krawędzi. Warstwa ziemi urodzajnej powinna sięgać poza górną krawędź skarpy i poza podnóże skarpy nasypu od 15 do 25 cm.
- obsianiu warstwy ziemi urodzajnej kompozycjami nasion traw, roślin motylkowatych i bylin w ilości od 18 g/m2 do 30 g/m2, dobranych odpowiednio do warunków siedliskowych (rodzaju podłoża, wystawy oraz pochylenia skarp),
W okresach posusznych należy systematycznie zraszać wodą obsiane powierzchnie.
Zabezpieczenie skarpy geosiatką antyerozyjną
Siatki antyerozyjne płaskie przeznaczone do zazieleniania powinny być wykonane z poliestru o wielkości oczka 3,5mm z powłoką polimerową. Siatka powinna się charakteryzować stosunkowo dużą wytrzymałością na rozciąganie i zapewnić korzeniom wzmocnienie potrzebne dla naturalnej odnowy roślinności. Materiał, z którego wykonana jest siatka nie powinien ulegać degradacji po długim okresie pod wpływem działania promieni UV, jak również powinien być odporny na czynniki środowiskowe, wynikające z zastosowania materiałów i technologii oraz warunków klimatycznych i eksploatacyjnych dopuszczanych w inżynierii komunikacyjnej.
Geosiatka antyerozyjna przestrzenna powinna być elastyczną, trójwymiarową siatką, wykonaną z wielowłókienkowych przędz syntetycznych o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie i niskim pełzaniu. Geosiatka z dodatkową siatką przestrzenną zapewnia wzmocnienie antypoślizgowe i długotrwałą ochronę przed erozją powierzchniową. Wysoką odporność na promieniowanie UV i ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi zapewnia specjalna powłoka polimerowa i elastyczność produktu.
Rozkładanie geosiatki antyerozyjnej przestrzennej należy rozpocząć od zakotwienia geosiatki w górnym elemencie kotwiącym. Po zakotwieniu górnej krawędzi geosiatki należy poprowadzić bryt w dół, naciągnąć możliwie mocno (lekkie naprężenie geosiatki jest nawet konieczne) i zamocować w dolnym elemencie kotwiącym. Kolejne pasy geosiatki do zazieleniania powinny być układane ściśle i dokładnie obok siebie, z zakładem
Maty przeciwerozyjne
maty antyerozyjne
Robulon, Secumat oraz maty biodegradowalne
Walka z erozją może być skuteczna. Kontrola procesów erozyjnych może być uwzględniona już w fazie projektowania konstrukcji ziemnych. Nowoczesne maty przeciwerozyjne pozwalają na ograniczenie skutków erozji wodnej na nasypach drogowych i kolejowych.
Maty przeciwerozyjne to produkty służące do ochrony gruntów i terenów przed erozją. Ich celem jest zatrzymanie erozyjnych czynników (np. wody lub wiatru) oraz utrzymanie ziemi na swoim miejscu. Maty przeciwerozyjne zwykle składają się z warstw geosyntetyków (np. geowłóknin) i biomateriałów (np. słomy lub trawy). Mogą mieć różne formy, np. siatki, maty, czy kurtyny.
Maty przeciwerozyjne są stosowane w celu zapobiegania erozji powierzchni ziemi. Erozja jest procesem, w którym woda, wiatr lub inne siły naturalne usuwają warstwę gleby z powierzchni ziemi. Jest to poważny problem, który może prowadzić do degradacji gleby, utraty urodzajności, zmniejszenia jakości wody i degradacji środowiska.
Maty przeciwerozyjne są skutecznym rozwiązaniem, które pomaga zminimalizować erozję powierzchni ziemi. Stosowanie mat przeciwerozyjnych może pomóc w utrzymaniu stabilności stoków, skarp i brzegów rzek oraz w ochronie nawierzchni drogowych i innych obiektów budowlanych przed erozją. Ponadto, maty przeciwerozyjne zapobiegają zalewaniu powierzchni oraz uszkodzeniom spowodowanym przez deszcz, co może prowadzić do osuwania się ziemi i erozji.
Maty przeciwerozyjne są stosowane w różnych sytuacjach, w tym w budownictwie, ogrodnictwie, leśnictwie, na stokach górskich, przy drogach i liniach kolejowych oraz przy brzegach rzek i jezior. W każdej z tych sytuacji, maty przeciwerozyjne zapewniają skuteczną ochronę gleby i pomagają utrzymać stabilność podłoża.